ΑΠΟΦΑΣΗ ***/2022 ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ (Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας)

Απορρίπτει την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών η οποία ασκήθηκε κατά του Κωνσταντίνου Παρηγόρη, ως εκκαθαριστή του υπό εκκαθάριση τελούντος αγροτικού συνεταιρισμού με την επωνυμία «ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ******», και κατά της υπ’ αριθμ. ***/2021 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Γιαννιτσών, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, δυνάμει της οποίας, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκανε δεκτή ως ουσία βάσιμη την αίτηση του αιτούντος εκκαθαριστή και δη παρείχε σε αυτόν την άδεια να εκποιήσει με ελεύθερη εκποίηση, χωρίς τις διατυπώσεις του πλειστηριασμού, το ακίνητο που αναφέρεται στο σκεπτικό της εκκαλουμένης, με ελάχιστο τίμημα το ποσό της εμπορικής του αξίας, είτε ενώπιον του, είτε ενώπιον συμβολαιογράφου κατ’ ανάλογη εφαρμογή του Πτωχευτικού Κώδικα και σύμφωνα με τις διατυπώσεις που ορίζει αυτός και επέτρεψε την εκ του προϊόντος όλων των άνω εκποιήσεων σύμμετρη ικανοποίηση των υποχρεώσεων του υπό εκκαθάριση αγροτικού συνεταιρισμού, λαμβανομένων υπόψιν των υφισταμένων κατά την ημέρα λύσης της οργάνωσης προνομίων ως και των προνομίων κατάταξης που προβλέπονται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και σε ειδικούς νόμους.

Το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι, με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερου τιμήματος εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, το οποίο θα διατεθεί για την ικανοποίηση των δανειστών του Συνεταιρισμού και, αντίστοιχα, την αντιμετώπιση των εξόδων της εκκαθάρισης δεδομένης και της έλλειψης εσόδων, είναι προσφορότερο η εκποίηση του επιδίκου ακινήτου να γίνει ελεύθερα δια του εκούσιου πλειστηριασμού ίου άρθρου 1021 ΚΠολΔ, άνευ των διατυπώσεων του αναγκαστικού δημόσιου πλειστηριασμού. Σε αντίθετη κρίση δεν μπορεί να αχθεί το παρόν δευτεροβάθμιο δικαστήριο από τον ισχυρισμό του εκκαλούντος-κυρίως παρεμβαίνοντάς περί του ότι η παραπάνω διαδικασία της ελεύθερης εκποίησης δεν διασφαλίζει τις εγγυήσεις συναγωνισμού και δημοσιότητας και θέτει σε κίνδυνο την απαίτησή του, καθόσον αφενός το πρώτο σκέλος αυτού δεν αποδείχθηκε, αφετέρου η απαίτησή του είναι ιδιαίτερά μικρή σε σχέση με το ύψος των οφειλών του υπό εκκαθάριση συνεταιρισμού και επομένως δεν τίθεται ζήτημα μη ικανοποίησης της απαίτησής του.

Σε κάθε δε περίπτωση, σε περίπτωση ανεπάρκειας του προϊόντος της εκποίησης, οι απαιτήσεις του θα ικανοποιηθούν συμμέτρως. Συνεπώς, εν προκειμένω, συντρέχει περίπτωση άφευκτου ανάγκης και προφανούς ωφελείας να χορηγηθεί η άδεια στον αιτούντα να εκποιήσει ελευθέρως, το ανωτέρω αναφερόμενο ακινήτου, χωρίς τις διατυπώσεις του πλειστηριασμού προς οικονομία χρόνου και δαπάνης, αντί του οριζόμενου ελάχιστου τιμήματος, στο οποίο περιλαμβάνεται η εμπορική του αξία… Ομοίως ως ουσία αβάσιμος απορρίφθηκε και ο δεύτερος λόγος της επίμαχης έφεσης, που αφορά στην αξία εκτίμησης του επίδικου ακινήτου και του επ’ αυτού κείμενου κτίσματος, καθόσον η αξία αυτών προέκυψε από την εκτίμηση και της προαναφερθείσας έκθεσης εκτίμησης του ανωτέρω μηχανικού, ενώ το εκκαλούν ουδόλως προσκόμισε κάποιο αποδεικτικό μέσο (για παράδειγμα αντίθετη έκθεση εκτίμησης αντικειμενικής και εμπορικής αξίας του επίδικου ακινήτου), από το οποίο να προκύπτει ότι η εκτιμηθείσα ως άνω αξία υπολείπεται της πραγματικής, χωρίς να αντλείται επιχείρημα από τον εντοπισμό υποτιθέμενων αντιφάσεων της ήδη εκτιμηθείσας ως άνω έκθεσης εκτίμησης ακινήτων που προσκόμισε ο αιτών, η δε προσδιορισθείσα στην τελευταία αξία ευχερούς διάθεσης έλαβε υπόψη, μεταξύ άλλων, ευλόγως και τις συνθήκες προσφοράς και ζήτησης της κτηματαγοράς στη συγκεκριμένη περιοχή.

Η εν λόγω απόφαση, αποτελεί μια ακόμη «δικαίωση» της εταιρίας μας στον τρόπο που χειρίζεται δικαστικά και εξωδικαστικά το ζήτημα των εκκαθαρίσεων των Αγροτικών Συνεταιρισμών και των πρώην Ενώσεων, έχοντας καταφέρει, μετά από τόσα χρόνια, να εξειδικευτεί σε ένα πολύ δύσκολο και αμφιλεγόμενο αντικείμενο, με αναλογική και πολλές φορές ακόμη και αντιφατική και «αλληλοκαλυπτόμενη» εφαρμογή νομοθεσιών και κωδίκων και «παρθένο» δυστυχώς από άποψη δικαστηριακής πρακτικής.

Η εταιρεία μας διαθέτοντας πολυετή εμπειρία στα θέματα εφαρμογής της συνεταιριστικής νομοθεσίας και εμπορικού δικαίου, και με εξειδικευμένους επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων, όπως μηχανολόγους και οικονομολόγους που ανήκουν στο έμψυχο προσωπικό της, έχει αναλάβει μέχρι σήμερα την εκκαθάριση 5 Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών και τουλάχιστον 90 πρωτοβάθμιων Αγροτικών Συνεταιρισμών της χώρας μας, αναλαμβάνοντας την διαδικασία αυτή από το αρχικό μέχρι το τελικό της στάδιο.

*Μαρία Κίσσου- Κική Δραγκίογλου- Στέλλα Αραπίδου
Μέλη της επιστημονικής ομάδας της δικηγορικής εταιρείας «PKG ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» Κ.ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Τροχαίο Ατύχημα. Δικαστική απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (1***/2022). Τελεσίδικη. Συνυπαιτιότητα. Επιδίκαση αποζημίωσης ύψους 80.000 € συνεπεία ψυχικής οδύνης για θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα, επιμεριζόμενη στους 3 συγγενείς του αποβιώσαντος οδηγού δίκυκλης μοτοσυκλέτας. Επιδίκαση 2.400 € ως δικαστική δαπάνη. Απορριπτέες οι ενστάσεις της εναγόμενης περί συντρέχοντος πταίσματος λόγω μη χρήσεως προστατευτικού κράνους και επιδίκασης τόκων επιδικίας.

Υπαιτιότητα: Σύγκρουση αντίρροπα κινουμένων οχημάτων. Συνυπαιτιότητα. Ποσοστό υπαιτιότητας 60% του θανόντος οδηγού της δίκυκλης μοτοσυκλέτας που κινούνταν με υψηλή για τις περιστάσεις ταχύτητα (διαδοχικές επικίνδυνες στροφές, στενό οδόστρωμα, ιταλική γέφυρα) και κινήθηκε εν μέρει αριστερά εισερχόμενος στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας παραβιάζοντας αιφνίδια και σε μικρή απόσταση την συνεχόμενη διαχωριστική γραμμή, παρεμβαλλόμενος στην πορεία του αντιθέτως κινούμενου Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου ο οδηγός του οποίου κρίθηκε συνυπαίτιος κατά ποσοστό 40%, καθώς κινούνταν με αυξημένη για τις περιστάσεις ταχύτητα, πλησίον της διαχωριστικής γραμμής και όχι πλησίον του δεξιού άκρου του οδοστρώματος ως όφειλε, φέροντας ακατάλληλα ελαστικά που έχρηζαν άμεσης αντικατάστασης.

Κρίση ότι εάν ο οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου κινούνταν με σύννομη ταχύτητα και πλησίον του άκρου δεξιού της οδού, θα μπορούσε να πραγματοποιήσει αποφευκτικό ελιγμό με πιθανότητες επιτυχίας ή μείωσης των συνεπειών της σύγκρουσης. Όριο ταχύτητας της οδού τα 20χλμ/ω. Απόρριψη ένστασης περί μη χρήσης προστατευτικού κράνους. Απόρριψη ένστασης περί μη επιδίκασης τόκων επιδικίας κατ’ αρ. 346 ΑΚ. Οι τόκοι επιδικίας ορθώς επιδικάζονται και σε αναγνωριστικές αγωγές. Δεν στοιχειοθετούνται στην υπό κρίση περίπτωση εξαιρετικές συνθήκες για επιδίκαση τόκων υπερημερίας.

*Ευστάθιος Κολόμβος- Κωνσταντίνα Χαριζάνοβα
Μέλη της επιστημονικής ομάδας της δικηγορικής εταιρείας «PKG ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» Κ.ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ