(Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας)

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Σερρών  διέταξε «…την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, προκειμένου να διενεργηθεί λογιστική και τεχνική πραγματογνωμοσύνη, η οποία θα διεξαχθεί αφενός από λογιστή αφετέρου από μηχανολόγο-μηχανικό, με τη μέριμνα του επιμελέστερου από τους διαδίκους..».

Επί της αγωγής της πελάτισσας μας, εκδόθηκε η ανωτέρω απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σερρών (διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας), με την οποία διατάχθηκε η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, εξαιτίας της σημαντικής διάστασης απόψεων, που προέκυψε κατά την ακροαματική διαδικασία, μεταξύ των διαδίκων πλευρών σχετικά με τον καθορισμό της πραγματικής αξίας της εταιρίας αλλά και της εταιρικής της μερίδας και διορίστηκαν εκ του καταλόγου των πραγματογνωμόνων του Δικαστηρίου τούτου δύο πραγματογνώμονες.

Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι, εφόσον αδυνατεί να σχηματίσει ασφαλή κρίση σχετικά με τον ακριβή προσδιορισμό της πραγματικής περιουσιακής κατάστασης της εναγόμενης ομόρρυθμης εταιρίας κατά τον χρόνο της εξόδου της πελάτισσας μας και της πραγματικής αξίας συμμετοχής της στην ανωτέρω εταιρία, οφείλει να αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης.

Από την εμπειρία και την επαφή της Δικηγορικής μας Εταιρείας με τον χώρο των εταιριών, γνωρίζουμε πώς να χειριζόμαστε και να αντιμετωπίζουμε τα ποικίλα προβλήματα και ερωτήματα που ανακύπτουν από τις έντονα προσωπικές σχέσεις που υφίστανται μεταξύ των εταιρών προσωπικών εταιρειών.

Στις προσωπικές εταιρείες (ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες) τα πρόσωπα των εταίρων συνιστούν τη βάση της εταιρικής σύμβασης και η προσωπική συμβολή κάθε εταίρου είναι βασικός παράγοντας για την ομαλή λειτουργία της εταιρείας και την εκπλήρωση του κοινού σκοπού. Γι’ αυτό το λόγο, η συνεργασία και η σύμπνοια μεταξύ των μελών διαδραματίζει ύψιστο ρόλο για την ανοδική πορεία των εταιρικών υποθέσεων. Πολλές φορές βέβαια τα γεγονότα λαμβάνουν άλλη τροπή, είτε επειδή οι σχέσεις μεταξύ εταίρων διαρρηγνύονται κατά τρόπο μη αναστρέψιμο, είτε επειδή λόγοι που αφορούν την εν γένει κατάσταση της εταιρείας καθιστούν την παραμονή ενός εταίρου δυσβάσταχτη. Σε αυτές τις περιπτώσεις η συνήθης λύση που προτείνεται είναι η έξοδος του δυσανασχετήσαντος εταίρου. Η έξοδος του εταίρου σηματοδοτεί, όμως, και συμπίπτει με τον υπολογισμό της αξίας της μερίδας του εξερχόμενου ετέρου, σύμφωνα με εκθέσεις εκτίμησης πραγματογνωμόνων και σε καμία περίπτωση αυθαίρετα.

Πρόκειται για ένα δύσκολο και αμφιλεγόμενο αντικείμενο, γι’ αυτό και για τον σχηματισμό δικαστικής κρίσης θα πρέπει να συνεκτιμάται η όλη περιουσιακή κατάσταση της εταιρίας, δηλαδή το ενεργητικό αυτής τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και, ειδικότερα, τα περιουσιακά της στοιχεία (και το υφιστάμενο κεφάλαιό της, το οποίο δεν μειώνεται με την έξοδο του εταίρου), συμπεριλαμβανομένων σ` αυτά και των αξιώσεών της έναντι τρίτων και της αποτιμητής σε χρήμα αξίας των άυλων αγαθών που απέκτησε (φήμη, πελατεία, αξία διακριτικών γνωρισμάτων κλπ.) από τη μέχρι τότε λειτουργία της, καθώς και το παθητικό της, δηλαδή τα χρέη της προς τρίτους, ενώ θα πρέπει λαμβάνεται υπόψη και η οικονομική απόδοση της εταιρικής επιχειρήσεως, τρέχουσα και προσδοκώμενη και να συνεκτιμάται, επίσης, η καταβολή της εισφοράς από τον εξερχόμενο εταίρο ή ειδικές περιστάσεις που αφορούν την προβλεπόμενη από την εταιρική σύμβαση συμμετοχή του στις εταιρικές υποθέσεις.

Ορθά, λοιπόν, έκρινε το Μονομελές Πρωτοδικείο Σερρών πως πρέπει να διορισθούν πραγματογνώμονες και να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης, καθώς η αντίδικος πλευρά δεν έθεσε στη διάθεση της πελάτισσας μας και των Δικαστικών Αρχών όλα τα αναγκαία έγγραφα για τον ασφαλή σχηματισμό δικαστικής κρίσης,

Η εν λόγω απόφαση, αποτελεί μια ακόμη «δικαίωση» της εταιρείας μας στον τρόπο που χειρίζεται δικαστικά και εξωδικαστικά  σημαντικά  ζητήματα που περιβάλλουν το νομικό μανδύα της εξόδου των εταίρων από προσωπικές εταιρείες, όπως η εκκαθάριση των σχέσεων μεταξύ εξερχομένων εταίρων και εταιρείας (αποτίμηση εταιρικού μεριδίου και καταβολή αξίας συμμετοχής).

*Στέλλα Αραπίδου

Μέλος της επιστημονικής ομάδας της δικηγορικής εταιρείας «PKG ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» Κ.ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών μέτρων)

Δέχεται την αίτηση της ……………………………….κατά της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «Τράπεζα…………..Ανώνυμη Εταιρία», με την οποία η αιτούσα ζητούσε αντίγραφο συγκεκριμένου ατομικού τραπεζικού λογαριασμού και κινήσεων αυτού ή και όποιου άλλο τραπεζικού λογαριασμού του θανόντος συζύγου της.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης έκρινε ότι, η Τράπεζα νομιμοποιείται να παράσχει ενημέρωση αναφορικά με τις συναλλαγές θανόντος στους κληρονόμους αυτού, οι οποίοι θα ενεργούν από κοινού, μόνο εάν συντρέχουν οι νόμιμες για το σκοπό αυτό προϋποθέσεις, που να δικαιολογούν τη χορήγηση των αιτούμενων πληροφοριών και την κάμψη του τραπεζικού απορρήτου. Ως εκ τούτου, η τράπεζα δεν νομιμοποιούνταν, λόγω τραπεζικού απορρήτου, να χορηγήσει ενημέρωση πέραν αυτής που είχε ήδη χορηγηθεί, η οποία δόθηκε και αφορούσε μόνον διάστημα προ θανάτου του δικαιούχου κατά το οποίο δεν πραγματοποιήθηκε καμία συναλλαγή.

Ωστόσο, η αιτούσα, ενόψει της κληρονομικής διαδοχής έχει υπεισέλθει πλήρως τα δικαιώματα που απορρέουν από την σύμβαση καταθετικού λογαριασμού, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος πληροφόρησης το οποίο προβλέπει το άρθρο Γ 2 (α) της Πράξης Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος 2501/31.10.2002 (κανονιστική πράξη, που επέχει θέση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, η οποία λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το παρόν δικαστήριο σε συνδυασμό και με το άρθρο 303 ΑΚ), σύμφωνα με το οποίο προκειμένου για καταθετικούς λογαριασμούς «παρέχεται ενημέρωση τουλάχιστον κάθε τρίμηνο… καθώς και για το υπόλοιπο του λογαριασμού, οπότε η ενημέρωση παρέχεται ανά εξάμηνο», ήτοι έχει τα ίδια ακριβώς δικαιώματα που είχε ο δικαιοπάροχός της έναντι της αντισυμβαλλόμενης τράπεζας.

Κατά το σημείο αυτό επομένως, δεν είναι αντιτάξιμο έναντι αυτής το τραπεζικό απόρρητο, αφού κατά τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 ΝΔ 1059/1971 αυτό αναφέρεται στην κοινολόγηση πληροφοριών περί την κίνηση του λογαριασμού σε τρίτους και ως εκ τούτου δεν είναι αντιτάξιμο έναντι προσώπων ταυτιζόμενων προς το πρόσωπο του καταθέτη. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί η χορήγηση πληροφοριών για τις μεταφορές ποσών από τον λογαριασμό του κληρονομούμενου σε λογαριασμούς τρίτων προσώπων, ως παράβαση του τραπεζικού απορρήτου, αφού κατά το σημείο αυτό η αιτούσα έχει υπεισέλθει στο σύνολο των εννόμων σχέσεων του κληρονομούμενου ως καθολική διάδοχος, οπότε το τραπεζικό απόρρητο των τρίτων στους οποίους μεταφέρθηκαν τα κρίσιμα χρηματικά ποσά, δεν είναι αντιτάξιμο έναντι αυτής, αφού οι τελευταίοι προφανώς συναίνεσαν στη διάθεση των σχετικών πληροφοριών έναντι του δικαιοπαρόχου της, ώστε να πραγματοποιηθούν και οι αντίστοιχες κινήσεις.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό και να απαγγελθεί, κατ’ άρθρο 946 παρ. 1 ΚΠολΔ, σε βάρος της καθ’ ής τράπεζας και υπέρ της αιτούσας, χρηματική ποινή ύψους 1.000 ευρώ σε περίπτωση που δεν εκτελεσθεί η παραπάνω διάταξη….

Η εν λόγω απόφαση, αποτελεί μια ακόμη «δικαίωση» της εταιρίας μας στον τρόπο που χειρίζεται δικαστικά και εξωδικαστικά τα ζητήματα και την προστασία των πελατών μας σε σχέση με τραπεζικές διαφορές και τις αθέμιτες πρακτικές που τα Τραπεζικά ιδρύματα επανειλημμένα ακολουθούν.

*Ζωή Τζιμίκα

Μέλος της επιστημονικής ομάδας της δικηγορικής εταιρείας «PKG ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» Κ.ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Τροχαίο ατύχημα. Δικαστική απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (4**/2022). Επιδίκαση για Ψυχική 0δύνη 80.000 € για θανατηφόρο τροχαίο επιμεριζόμενα στους συγγενείς και συγκεκριμένα 40.000 € σε έκαστη από τις δύο αδελφές. Σύγκρουση αυτοκινήτου με μοτοσικλέτα. Θανάσιμος τραυματισμός οδηγού μοτοσικλέτας. Υποχρεωτική διακοπή πορείας (STOP) για τα οχήματα που εισέρχονται στη διασταύρωση. Είσοδος μοτοσικλέτας σε διασταύρωση χωρίς έλεγχο και παρεμβολή στην πορεία του κινούμενου με υπερβολική ταχύτητα φορτηγού. Συγκλίνουσα αμέλεια αμφοτέρων των οδηγών κατά ποσοστό 50%. Μερικώς δεκτή κατ’ ουσίαν η ένσταση της εναγομένης περί συνυπαιτιότητας θανόντος μοτοσικλετιστή. Απορριπτέα ως αβάσιμη η ένσταση συνυπαιτιότητας κατ’ άρθρο 300 Α.Κ. του θανόντος λόγω μη χρήσης προστατευτικού κράνους.

Τροχαίο ατύχημα. Δικαστική απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (4**/2022). Επιδίκαση για Ψυχική 0δύνη 80.000 € για θανατηφόρο τροχαίο επιμεριζόμενα στους συγγενείς και συγκεκριμένα 40.000 € σε έκαστη από τις δύο αδελφές. Είσοδος μοτοσικλέτας σε διασταύρωση χωρίς έλεγχο και παρεμβολή στην πορεία του κινούμενου με υπερβολική ταχύτητα φορτηγού. Υποχρεωτική διακοπή πορείας (STOP) για τα οχήματα που εισέρχονται στη διασταύρωση. Σύγκρουση αυτοκινήτου με μοτοσικλέτα.  Συγκλίνουσα αμέλεια αμφοτέρων των οδηγών κατά ποσοστό 50%. Θανάσιμος τραυματισμός οδηγού μοτοσικλέτας. Μερικώς δεκτή κατ’ ουσίαν η ένσταση της εναγομένης περί συνυπαιτιότητας θανόντος μοτοσικλετιστή. Απορριπτέα ως αβάσιμη η ένσταση συνυπαιτιότητας κατ’ άρθρο 300 Α.Κ. του θανόντος λόγω μη χρήσης προστατευτικού κράνους.

Αρμοδιότητα: Καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Υπαιτιότητα: Το επίδικο ατύχημα προήλθε από συγκλίνουσα αμέλεια του οδηγού του φορτηγού και του οδηγού της μοτοσικλέτας κατά ποσοστό 50% έκαστος, διότι αμφότεροι παρέβησαν διατάξεις του ΚΟΚ και δεν επέδειξαν την επιμέλεια που θα επιδείκνυε ο μέσος συνετός οδηγός υπό τις ίδιες περιστάσεις, συντελώντας με την αμελή συμπεριφορά τους στην επέλευση του ατυχήματος.

Ειδικότερα, ο οδηγός της μοτοσικλέτας κινούμενος παρανόμως, δεν είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματός του, δεν ρύθμισε την ταχύτητά του με βάση τις περιστάσεις και διέσχισε τη διασταύρωση, χωρίς προηγουμένως να ελέγξει ότι δεν υπάρχει άλλο όχημα και να του παραχωρήσει προτεραιότητα, ενώ είχε στην πορεία του ρυθμιστική πινακίδα STOP, με αποτέλεσμα να παρεμβληθεί στην πορεία του κινούμενου επί ανωνύμου οδού φορτηγού, το οποίο κινούταν με υπερβολική ταχύτητα. Δεν αναιρείται η ευθύνη του μοτοσικλετιστή λόγω περιορισμού ορατότητας από δέντρα, λόγω της τεκμαιρόμενης γνώσης του περί επικινδυνότητας του σημείου.

Εν αντιθέσει, ο οδηγός του φορτηγού ο οποίος παρανόμως και αμελώς είχε αναπτύξει υπερβολική για τις περιστάσεις ταχύτητα, δεν είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματός του και μη αντιλαμβανόμενος ότι ο οδηγός της μοτοσικλέτας είχε ήδη εισέλθει στη διασταύρωση, επιχείρησε να διέλθει παρά το γεγονός ότι αυτός δεν είχε ολοκληρώσει τον ελιγμό του.

Μερικώς δεκτή κατ’ ουσίαν η ένσταση εναγομένης περί συνυπαιτιότητας θανόντος μοτοσικλετιστή στην πρόκληση του ατυχήματος. Απόρριψη ως αβάσιμη η προβληθείσα ένσταση περί συντρέχοντος πταίσματος του θανόντος, καθώς αποδείχθηκε ότι έκανε χρήση του προστατευτικού κράνους. Ψυχική Οδύνη: Επιδικάζει για τον θάνατο συνυπαίτιου 40 ετών οδηγού μοτοσικλέτας, ποσά ψυχικής οδύνης συνολικού ποσού 80.000 €, επιμεριζόμενα στους συγγενείς και συγκεκριμένα 40.000 € σε έκαστη από τις  δύο αδελφές. Επιβλήθηκε σε βάρος της εναγόμενης τα δικαστικά έξοδα των εναγουσών 2.400 €.

*Ευστάθιος Κολόμβος- Ιωάννα Δάκου

Μέλη της επιστημονικής ομάδας της δικηγορικής εταιρείας «PKG ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» Κ.ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Τροχαίο Ατύχημα. Δικαστική απόφαση Μονομελούς Εφετείου Αθηνών (3***/2022). Επιδίκαση αποζημίωσης ύψους 390.000 € συνεπεία ψυχικής οδύνης για θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα, επιμεριζόμενη στους 6 συγγενείς του αποβιώσαντος οδηγού δίκυκλης μοτοσυκλέτας. Ανά 120.000€ σε έκαστο γονέα, 90.000 € σε αδελφό και 20.000 € σε έκαστο των δύο παππούδων και μίας γιαγιάς. Επιδίκαση 9.000 € ως δικαστική δαπάνη. Απορριπτέες οι ενστάσεις της εφεσίβλητης περί συνυπαιτιότητας του οδηγού της δίκυκλης μοτοσυκλέτας, περί υπερβολικής ταχύτητας, περί κατοχής άδειας ικανότητας οδήγησης χαμηλότερης κατηγορίας, περί επιδίκασης πρωτοδίκως υπερβολικών ποσών λόγω ψυχικής οδύνης και περί επιδίκασης τόκων επιδικίας. Αύξηση των επιδικασθέντων ποσών λόγω ψυχικής οδύνης στο Εφετείο. 

Υπαιτιότητα: Σύγκρουση αντίρροπα κινουμένων οχημάτων. Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του ΙΧΦ οχήματος που παραβίασε αιφνίδια και σε μικρή απόσταση την διπλή διαχωριστική γραμμή, παρεμβαλλόμενος στην πορεία της κανονικώς κινούμενης μοτοσυκλέτας, ο οδηγός της οποίας πραγματοποίησε ενστικτώδη δεξιό ελιγμό προς αποφυγή του ατυχήματος. Απορρίπτεται ο ισχυρισμός του ότι ο οδηγός του ΙΧΦ βρισκόταν ακινητοποιημένος επί της διπλής γραμμής αναμένοντας την διέλευση της μοτοσυκλέτας. Όριο ταχύτητας: Παραβίαση του ΚΟΚ δεν συνεπάγεται αυτοδικαίως συνυπαιτιότητα καθώς δεν βρίσκεται σε αιτιώδη συνάφεια με την επέλευση αυτού. Όριο ταχύτητας της οδού τα 50χλμ/ω. Κατάθεση αντίθετων Τεχνικών Εκθέσεων.

Απόρριψη ισχυρισμού περί ταχύτητας 117χλμ/ω του οδηγού της μοτοσυκλέτας καθώς αποδείχθηκε πως αυτός οδηγούσε με ταχύτητα περί τα 61,39 χλμ/ώ, ανώτερη μεν από το επιτρεπτό, μη συντελούσα, δε, στις συνθήκες επέλευσης του ατυχήματος. Απόρριψη ισχυρισμού για κατοχή άδειας οδήγησης μοτοσυκλέτας μικρότερης κατηγορίας (μικρότερης ισχύος). Η έλλειψη αυτή δεν ασκεί επιρροή στην πρόκληση του συμβάντος. Απόρριψη ισχυρισμού περί επιδίκασης υπερβολικών ποσών αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης πρωτοδίκως (από 90.000€ σε κάθε γονέα και αδελφό και από 15.000€ σε καθέναν των δύο παππούδων και μιας γιαγιάς), τα οποία κρίθηκαν χαμηλά και σε δεύτερο βαθμό επιδικάσθηκαν 120.000€ σε έκαστο των δύο γονέων, 90.000 € στον αδελφό και 20.000 € σε έκαστο των δύο παππούδων και μίας γιαγιάς τα οποία κρίθηκαν  εύλογα και δίκαια. Απόρριψη ισχυρισμού περί λανθασμένης επιδίκασης πρωτοδίκως τόκων επιδικίας καρ’ αρ. 346 ΑΚ. Οι τόκοι επιδικίας ορθώς επιδικάζονται και σε αναγνωριστικές αγωγές. Δεν στοιχειοθετούνται στην υπό κρίση περίπτωση εξαιρετικές συνθήκες για επιδίκαση τόκων υπερημερίας.

*Ευστάθιος Κολόμβος-Χριστίνα Κρέτση
Μέλη της επιστημονικής ομάδας της δικηγορικής εταιρείας «PKG ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» Κ.ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ